W Kościele katolickim jest to ruchome święto, które obchodzone jest na pamiątkę ustanowenia przez Jezusa Chrystusa sakramentów kapłaństwa oraz Eucharystii w czasie Ostatniej Wieczerzy.
Zwieńczeniem tego dnia jest Msza Wieczerzy Pańskiej, kończąca okres Wielkiego Postu i rozpoczyna Triduum Paschalne.
Od Wielkiego Czwartku Kościół zaczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, podczas którego wspomina się mękę, śmierć oraz zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Chrystusa Eucharystii a także kapłaństwa. Przed południem w bielskiej katedrze kapłani diecezji brali udział we Mszy św. Krzyżma, w czasie której nastąpił obrzęd poświęcenia olejów. Oleje te służyć będą przez cały rok przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich oraz namaszczenia chorych.
Natomiast wieczorem, Mszą Wieczerzy Pańskiej, zacznie się Triduum Paschalne. Liturgia Wielkiego Czwartku wprowadza w wydarzenia Ostatniej Wieczerzy. Jezus Chrystus zaprasza do wspólnego stołu. Bierze chleb oraz wino i przemienia je w swoje Ciało i Krew, by nakarmić lud. W czasie Mszy św. wierni przyjmują Komunię św. pod dwiema postaciami.
Wielki Czwartek jest to jednocześnie pamiątka ustanowienia sakramentu Eucharystii oraz kapłaństwa. Po zakończeniu Wieczerzy Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do „Ciemnicy”, na pamiątkę uwięzienia Jezusa po Ostatniej Wieczerzy. Rozpoczyna się wówczas adoracja, która trwa do późnych godzin nocnych i przez cały Wielki Piątek. Po zakończeniu liturgii z ołtarza zostają ściągnięte świece, krzyż oraz obrusy. Gest ten ma symbolizować koniec wieczerzy, odarcie Jezusa Chrystusa z szat oraz jego opuszczenia przez bliskich. Tabernakulum zostaje otwarte oraz puste, a Wieczna lampka zgaszona.
K KIK