Psy to zwierzęta, które są niewyczerpanym źródłem towarzystwa oraz bezwarunkowej miłości.
Psy mają wrażliwe uszy oraz bardzo dokładne nosy, ale także posiadają doskonały wzrok. To właśnie sprawia, że te zwierzęta rozpoznają twarze swoich właścicieli oraz innych ludzi. Czy ktoś z Was kiedyś zastanawiał się jak to jest, że psy rozpoznają twarze?
Psy to bardzo wyjątkowe stworzenia. Są bowiem niewyczerpanym źródłem towarzystwa i bezwarunkowej miłości. Zawsze gotowe są do zabawy, podążania za swoim właścicielem oraz wspólnego przebywania. Jako pierwsze z domowników zauważają, kiedy właściciel wraca do domu i są najszczęśliwsze, gdy go widzą. Opiekun może zniknąć dosłownie na 5 minut, a kiedy wróci, okażą mu tyle samo radości, jakby go nie było przez cały rok.
Dla ludzi wzrokowe rozpoznawanie twarzy to proces, który zachodzi w mózgu szybko i sprawnie. Proces ten jest związany z pamięcią długotrwałą. Wyróżnia się tym, że jest „fałszywie selektywny”. Istnieje obszar kory skroniowej, specjalnie dedykowany rozpoznawaniu twarzy.
Co można rozumieć przez „fałszywie selektywny”? Jeśli nie jest się Japończykiem i nie mieszka się na obszarze o dużej populacji ludzi, i kiedy widzisz grupę Japończyków, ich cechy wydają się wtedy bardzo do siebie podobne. Można nawet czuć się, jakby się myliło jednego z drugim. Przydarzyłoby się to zarówno z japońskimi kobietami jak i mężczyznami.
Nie dzieję się tak ze względu na to, że mniej się od siebie różnią. Dzieję się tak ze względu, że nie jest się przyzwyczajonym do rozróżniania ich twarzy. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż dla naszych przodków nie było ważne, by wiedzieć, jak odróżnić jednego Japończyka od drugiego. Poza wyjątkowymi przypadkami nie jest to również ważne dla nas.
Psy patrzą na nas z dołu, a jeśli spojrzeć na nie przez kilka sekund, mają zazwyczaj tendencję do przechylania głowy, jakby pytały nas, czego od nich chcemy. Rozpoznawanie twarzy to część zaawansowanych zachowań społecznych, które psy wykazują w stosunku do ludzi.
W kontekście ewolucyjnym nie będzie szaleństwem sądzić, iż umiejętność rozpoznawania ludzkich twarzy była ogromną zaletą dla psów w obliczu zagrożenia. Bowiem umiejętność idealnego zidentyfikowania osoby, która się nim opiekuje, z osobami, które nie traktowały ich dobrze, najprawdopodobniej zapewniło im przetrwanie, a tym samym zwiększyła im szansę na reprodukcję.
Zostały przeprowadzone różne badania, które dotyczyły rozpoznawania twarzy u psów. Badając ruchy gałek ocznych, naukowcy odkryli, iż psy są w stanie odróżnić znajome twarze od nieznanych, oraz znajome twarze od twarzy ich właścicieli. Badania również wykazały, że twarze innych psów zwracają na nie większą uwagę niż twarze nieznanych ludzi.
W jednym z badań, które zostały opublikowane w Animal Behaviour naukowcy odkryli, iż psy zwracają największą swoją uwagę na swoich właścicieli, gdy ich twarz jest odsłonięta, a nie zakryta.
K KIK