Muniek i Przyjaciele znów na częstochowskiej scenie. „Kinga” i spółkę śpiewał cały teatr [ZDJĘCIA Z KONCERTU]

Bilety na ten koncert rozeszły się w mgnieniu oka – tak, jak na wszystkie muzyczne powroty Muńka Staszczyka do rodzinnego miasta. Co zabrzmiało? Piosenki od najnowszych, po te, które mają blisko setkę.

Przed 2018 r. trudno było mi uwierzyć, że koncert Zygmunta „Muńka” Staszczyka może być „siedzący”. Jak to? Po tylu występach T.Love spędzonych pod barierką, w pogo, w pierwszym rzędzie…

Koncert w Teatrze im. Mickiewicza sprawił, że zobaczyłam, że jednak się da. „King”, ba nawet „Autobusy i tramwaje” mogą żyć akustycznym rytmem. I choć nogi nadal chcą tańczyć, wysiedzą grzecznie na teatralnym fotelu. Co więcej, w nowej aranżacji, stare, niby znane mi na pamięć teksty, odbieram inaczej, mocniej i głębiej. Może sprzyja temu inspirujący klimat naszego teatru?

Na powtórkę przyszło długo czekać…

Tamten listopadowy koncert był debiutem Muńka na scenie przy ul. Kilińskiego. I jednocześnie pierwszym w rodzinnym mieście występem pod szyldem „Muniek i Przyjaciele”. Owi muzyczni przyjaciele to Cezariusz Kosman oraz Janek „Jahlove” Pęczak (przez ostatnie lata związany z T.Love). Piosenki, które zabrzmiały, w dużej mierze pokryły się później z listą z albumu “Na żywo i akustycznie 2018-2019” (który ukazał się w marcu 2021 r.).

Sukces tamtego występu gwarantował powtórkę. Trzeba było na nią poczekać znacznie dłużej niż zakładano. Rok 2019 zdominowała niespodziewana choroba częstochowianina (w lipcu miał on wylew), rok 2020 – pandemia koronawirusa. Koncert okazał się możliwy dopiero teraz – 1 października.

I tym razem bilety wyprzedały się w mgnieniu oka, a teatr wypełnili fani, przyjaciele i rodzina artysty (w tym koledzy, z którymi zakładał T.Love Alternative). Atmosfera koncertów w rodzinnym mieście zawsze ma swoją specyfikę. Są bliskie, kumpelskie, od serca. Muniek na scenie jest swój, jest chłopakiem z Rakowa, który z dumą nosi bluzę „Sienkiewiczaka”.

Pojawienie się Staszczyka na scenie wywołało nie tylko gromkie oklaski, ale – przynajmniej u mnie – ścisk w gardle. Taki, jak ma się wtedy, gdy na coś się naprawdę długo czeka. Taki, jakim wita się kogoś bliskiego (bo Muniek Częstochowie jest bliski). Ściśnięcie nie mogło jednak trwać zbyt długo, bo z każdą kolejną piosenką rozśpiewywał się cały teatr.

Moc, energia, dawny power…

Blisko półtoragodzinny występ rozpoczął cover Boba Dylana „All along the watchtower”. Nie jest tajemnicą, że Muniek jest wielbicielem twórczości Noblisty, a klimat ostatniej, akustycznej płyty, nasuwa takie dylanowskie, bardowskie skojarzenia.

Repertuar stanowił mieszankę z blisko 40-letniego dorobku Staszczyka. Piosenki T.Love przeplatały się z tymi z albumów solowych, gościnnych, specjalnych. Była energia, moc i dawny power – większy niż we wspomnianym 2018 r.

Co zabrzmiało? Materiał T.Love reprezentowały m.in. „1996”, „Ajrisz”. „Bóg”, „I love You”, „Stokrotka”, „Nie, nie, nie”, „To wychowanie”…

„Podobnie jak na płycie „Na żywo i akustycznie 2018-2019” w muzycznym menu znalazły się też „Kalambury” z tekstem ulubionego poety Muńka – Władysława Broniewskiego, a także „Zabawki”.

„Pola, ty musisz z kolan wstać”

-„Zabawki” to jedna z najnowszych piosenek, teraz będzie taka, która ma ze sto lat i to dosłownie – tak Muniek Staszczyk zapowiedział wykonanie szlagieru „Apaszem Stasiek był” Stanisława Grzesiuka, któremu przed laty nowe życie nadał „Luksus” i Szwagierkolaska.

Tuż po „Staśku” zabrzmiała „Pola” – singiel promujący drugi solowy album muzyka – „Syn miasta” (teledysk do utworu obejrzało na YouTubie ponad 21 milionów osób). Wraz z tą piosenką rozśpiewał się zarówno parter, jak i balkon chórem wykrzykując „Pola, ty musisz z kolan wstać”. I to był jeden z najmocniejszych momentów piątkowego koncertu. Ten tekst broni się sam i choć metaforyczny tak wiele mówi, o tym, co tu i teraz.

Reakcje były coraz bardziej żywiołowe, zwłaszcza gdy muzycy serwowali częstochowskie kawałki. Gdy leciał „King”, „IV LO”, „Autobusy i tramwaje”… – Rozkręcamy tańcbudę Mickiewicza – żartował Muniek.

Oficjalną część koncertu zwieńczył Dylan (ponownie w tłumaczeniu Filipa Łobodzińskiego) i „Czasy nadchodzą nowe” (czyli „The Times They Are a-Changin’ „). Publiczność domagała się jednak bisów. Ten set otworzył „Banalny”. To utwór dzięki, któremu zaczęłam słuchać przed laty Lou Reeda i płyty „New York” (którą otrzymałam w prezencie, przywiezioną prosto ze Stanów). Bisy dopełniła „Warszawa”, a zakończyła „Pola”.

Kto nie był, z pewnością żałuje i wyczekuje przyszłego roku, 40-lecia T.Love (i reaktywacji zespołu), nowej płyty i zapowiadanej trasy koncertowej.

Przy okazji koncertu zapowiadamy, że już niebawem, w specjalnym wydaniu „Gazety Regionalnej” ukaże się wywiad z Zygmuntem „Muńkiem” Staszczykiem. Szczegóły wkrótce!

Zuzanna Suliga

Te piosenki zabrzmiały w Teatrze im. Mickiewicza [SETLISTA]

1. „All along the watchtower” (Dylan cover)
2. „1996”
3. „Kalambury”
4. „Zabawki”
5. „Apaszem Stasiek był”
6. „Pola”
7. „IV LO”
8. „Bóg”
9. „Ajrisz”
10. „Stokrotka”
11. „I love you”
12. „To wychowanie”
13. „Autobusy i tramwaje”
14. „King”
15. „Nie, nie, nie”
16. „Czasy nadchodzą nowe”
17. „Banalny” (bis)
18. „Warszawa” (bis)
19. „Pola” (bis)