Kazik Staszewski na scenie CK Wiatrak. Koncert dedykowano walczącej Ukrainie [GALERIA ZDJĘĆ]

– Ten koncert tak, jak i wszystkie dedykowany jest walczącej, wolnej Ukrainie – mówił Kazik Staszewski. Stosowny klimat podtrzymała m.in. odpowiednio zmieniona „Ballada o cysorzu”.

Tak, jak zapowiadaliśmy, 9 kwietnia na scenie CK Wiatrak w Zabrzu wystąpił Kazik Staszewski. Była to okazja by zagłębić się w solową twórczość lidera Kultu. Jako „Kazik” koncertuje on obecnie z gitarzystą Wojtkiem Jabłońskim, pianistą Konradem Wantrych (cała trójka zasila szeregi Kultu), basistą Romanem Barytą i perkusistą Olkiem Orłowskim.

Ze względu na napięty, Kultowy grafik (obecnie trasy „Kult Akustik”), okazji do wysłuchania m.in. „Zarazy” nie ma zbyt wiele. Tym większym zainteresowaniem cieszył się zabrzański występ. W efekcie CK Wiatrak szczelnie wypełnili fani („pomarańczowych” koszulek nie brakowało).

„Czyń sobie Ziemię poddaną”

-Czołem Zabrze! – przywitał zebranych Kazik, serwując na początek „Kwarantannę” z symbolicznymi słowami „Czyń sobie Ziemię poddaną”.

Koncert, tak jak wszystkie inne od czasu agresji Rosji na Ukrainę, artysta zadedykował naszym walczącym sąsiadom. I w tych okolicznościach nagrana w pandemicznych okolicznościach „Zaraza” nabiera innego znaczenia. Zagrożenie bowiem nie minęło, ma dobrze znane oblicze i zbiera krwawe żniwo.

Krążek, który w połowie 2020 r. mocno namieszał nie tylko na rynku muzycznym, miał zresztą podczas koncertu pokaźną reprezentację. Usłyszeliśmy więc m.in. „Noże i pistolety”, „Nigdzie już nie pójdę dziś”, „Nie mam na nic czasu, bo oglądam seriale”, „Gdy Chińczycy mówią Gan Pai” czy „Demokracja”.

Nie mogło zabraknąć też singlowego „Twój ból jest większy niż mój”. – To jedyny utwór, który Wojtek gra na basie – podkreślał Kazik.

Singiel, który wywołał interwencję kierownictwa stacji w 1998. notowanie listy przebojów Programu Trzeciego, nadal wzbudza emocje i wsadza kij w mrowisko. Zwłaszcza gdy brzmi 9 kwietnia, na dzień przed 12. rocznicą katastrofy smoleńskiej.

Energia tego koncertu była gorąca, że nawet te utwory, które na płycie darzę mniejszą sympatią, czyli „Powiedzcie, że kochacie nas” i „Hania i Hela”, brzmiały naprawdę dobrze. Tu warto dodać, że grono wnucząt Staszewskiego poszerzył pięciomiesięczny Stanisław (o czym dumny dziadek nie omieszkał przypomnieć).

„Na Ukrainie gdzie wojna trwa”.

Nowy repertuar przeplatały muzyczne rarytasy z bogatej dyskografii Staszewskiego. Nie mogło więc zabraknąć „Spalam się”, promującego pierwszy solowy album, który wokalista wydał w 1991 r. (nigdy go nie wznowiono, więc dla fanów to krążek bezcenny). Utwór ten zabrzmiał dokładnie tak, jak w ponad 30 lat temu. Choć mnie brakowało pazura, z którym grał go później KNŻ.

W podobnej „ciężkiej wersji” zaserwowano też „Dziewczyny”. Przyznam, że sceniczna kondycja Kazika jest imponująca. Przy takiej ilości tekstu i takim tempie, mogłam mu potowarzyszyć co najwyżej w refrenie. I nie tylko mnie brakowało pary. Artysta miał jej więcej niż tłum pod sceną!

Pamiętając o przesłaniu, musiała zabrzmieć „Żona żołnierza”, czyli jedna z „melodii Kurta Weill’a”. Zmiana w tekście była konieczna, Kazik, a za nim całe Zabrze wykrzyczało „Na Ukrainie gdzie wojna trwa”. Podobne emocje wywołały „Łysy jedzie do Moskwy” czy „Wojny” (cover UK Subs).

Setlista pomieściła inspirowane twórczością Rolanda Topora „Nie mam nogi” i powstałą podczas wyprawy do Zakopanego słynną „Natalię w Bruklinie”, przy której tańczył cały „Wiatrak”. Było miejsce dla „Janka Wiśniewskiego” i ballady inspirowanej tragedią z grudnia 1970 r. Ciekawostką sprzed lat były również „Wiedźmy” Kazimierza Grześkowiaka czy „Sztos” nagrany do debiutanckiego filmu kolegi Staszewskiego ze studiów – Olafa Lubaszenki.

Nie brakło również Kazikowych „standardów” z „Artystami”, „Maciek, ja tylko żartowałem” czy „Tatą dilera” na czele. Na oficjalny koniec ścisnęły się gardła. Wszystko za sprawą „25 lat niewinności”. Utwór dedykowano Remigiuszowi Korejwo, funkcjonariuszowi, którzy przyczynił się do odnalezienia sprawców zbrodni przypisywanej Tomaszowi Komendzie.

„Dobrze, dobrze być Putinem…”

Po takim występie trudno było pozwolić artystom opuścić scenę. Wywołani na bisy zaczęli mocno. „Balladę o cysarzu”, którą wykonywał Tadeusz Chyła, a Staszewski nagrał na potrzeby płyty „Silny Kazik pod wezwaniem”, przemieniono na „Balladę o Putinie”. Dosadna była także zwłaszcza końcówka „Dobrze, dobrze być Putinem,
Choć to k…. i krwiopijca!”

Bisowe granie dopełniły „I Am on the Top” (cover Deadlock) oraz „Prohibition”. W sumie dało to 32 pełne ognia utwory. Patrząc na muzyków, czuć było taką nieskrępowaną niczym frajdę z grania. Chemię i pasję. Zabawę każdym dźwiękiem (tu szczególne pole do popisu mieli Wojtek Jabłoński i Konrad Wantrych). Gdy na scenie wszystko się zgadza, ta energia zawsze udzieli się publiczności.

Słuchając tego dwugodzinnego występu, poczułam klimat, za którym tęsknię, odkąd KNŻ zagrał „Ostatni koncert w mieście”.

Zuzanna Suliga

Oto piosenki, które zabrzmiały w CK Wiatrak [SETLIST]

• 1. „Kwarantanna”
• 2. „Noże i pistolety”
• 3. „Nigdzie już nie pójdę dziś”
• 4. „Maciek, ja tylko żartowałem”
• 5. „Nie mam na nic czasu, bo oglądam seriale”
• 6. „Ona zakażona miłością”
• 7. „Spalam się”
• 8. „W obliczu końca”
• 9. „Gdy Chińczycy mówią Gan Pai”
• 10. „Żona żołnierza”
• 11. „Nie mam nogi”
• 12. „Demokracja”
• 13. „Ballada o Janku Wiśniewskim”
• 14. „Twój ból jest większy niż mój”
• 15. „Powiedźcie, że kochacie nas”
• 16. „Natalia w Bruklinie”
• 17. „Wiedźmy”
• 18. „Artyści”
• 19. „Hania i Hela”
• 20. „Dziewczyny”
• 21. „Gdy mam co chcę, wtedy więcej chcę”
• 22. „Sztos”
• 23. „Łysy jedzie do Moskwy”
• 24. „Piwko”
• 25. „Wojny”
• 26. „Andrzej Gołota”
• 27. „Tata dilera”
• 28. „Bohater”
• 29. „25 lat niewinności”
• Bisy:
• 30. „Ballada o cysorzu”
• 31. „I Am on the Top”
• 32. „Prohibition”