Muzeum Regionalne im. Stanisława Sankowskiego w Radomsku zaprasza na otwarcie niesamowitej wystawy „Miejsce magiczne. Kinema”.
„KINEMA” w obecnym kształcie pojawiła się w przestrzeni miasta 110 lat temu. Pierwsze drewniane, a później murowane budynki, które wcześniej nazywane teatrem miejskim, powstawały na przestrzeni lat, zaczynając od 1882 roku. Budynek co jakiś czas się zmieniał w 1888, 1895, 1901 czy 1913, w latach 60. XX wieku. Został przystosowany do potrzeb sceny teatralnej, a z biegiem czasu przede wszystkim do funkcji kina. Ostatecznie oddano go do użytku 3 grudnia 1911 roku.
Działalność kinowa od tego czasu miała przeważać. Nawiązywała też do tego sama jego nazwa „KINEMA”. Wywodziła się ona od francuskiego słowa „Cinema” czyli właśnie kino. W spolszczeniu „kinema” oznaczała dla ówczesnych ludzi dokładnie to samo. Budynek jednak miał pełnić podwójną rolę, był jednym słowem kinoteatrem, więc w przypadku „KINEMA” była po prostu nazwą własną, która utrzymała się do II wojny światowej, kiedy to zmieniono ją najpierw na „ADRIĘ” w 1940 roku, a niedługo później na „METROPOL” w 1941 roku. Lata powojenne przyniosły kolejne zmiany. Wiosną 1945 roku było to kino „WOLNOŚĆ”, a od 1953 roku „METALOWIEC”. Tuż po wojnie Ochotnicza Straż Pożarna, została zmuszona do dzierżawy kina państwowemu przedsiębiorstwu kinowemu. W 1990 roku straż odzyskała swoją własność i powrócono do historycznej nazwy „KINEMA”.
Budynek kina jest jednym z nielicznych symboli miasta. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż kino działało praktycznie nieprzerwanie przez 100 lat. Od pierwszych seansów w 1910 roku, aż do końca 2010 roku, kiedy to przestało już całkowicie działać. Niewiele jest w Polsce kin, które mogą pochwalić się takim rodowodem. Ale to nie jest jedyny atut tego miejsca.
Należy docenić kulturotwórczą rolę KINEMY dla Radomska. Początkowo była to sala teatralna, która wykorzystywana była na potrzeby występów amatorów oraz artystów zawodowych. Później dominowało tutaj kino, jednak wciąż odbywały się występy na żywo. Działalność teatralna najbardziej była intensywna w międzywojniu. Budynek w pewnym sensie, wtedy pełnił rolę domu kultury. Można było pójść tam na seans filmowy, do teatru na spektakl, na koncert, akademię szkolną, wiec polityczny czy wydarzenie sportowe. Lata II wojny zahamowały tak szeroką działalność. Do kina wtedy nie wypadało chodzić, ale to z niemieckiej kroniki filmowej radomszczanie mogli dowiedzieć się o zbrodni katyńskiej. Po wyzwoleniu na krótko sala kinowa stała się salą rozpraw, podczas której w maju 1946 roku w sfingowanym procesie skazano na śmierć i długoletnie więzienie żołnierzy KWP. Przez pewien czas była nawet ringiem bokserskim, coraz rzadziej stawała się teatrem, dominowało działające kino. Upadku jego nie zatrzymały próby roszczenia działalności na klub, kawiarnię i sporadycznie teatr. Ostatni film, który został wyemitowany w tym kinie pod koniec 2010 roku to „Harry Potter i Insygnia Śmierci”.
Otwarcie wystawy nastąpi 3 grudnia o godzinie 16.00 w Galerii Muzeum. W czasie otwarcia wystawy odbędzie się również promocja książki Tomasza Andrzeja Nowaka „Z KINEMĄ w tle. Historia kinoteatru i jego wkład w życie kulturalne Radomska”.
K KIK