Aktorka Sylwia Oksiuta-Warmus uczciła 20-lecie pracy artystycznej [ZDJĘCIA]

Spektaklem „Cudowne” granym 22 listopada na scenie Teatru im. A. Mickiewicza Sylwia Oksiuta-Warmus uczciła 20-lecie pracy.

Sylwia Oksiuta-Warmus to osoba wielu talentów – aktorka, logopedka i arteterapeutka. Na swoim koncie ma role teatralne, telewizyjne i filmowe, a także niezliczoną liczbę warsztatów teatralnych oraz projektów społecznych i charytatywnych.

Artystka urodziła się w Białymstoku. W liceum zapisała się do amatorskiego Teatru Klaps, prowadzonego przez Antoninę Sokołowską. Kolejnym etapem były studia, ukończyła Wydział Lalkarski Akademii Teatralnej w Białymstoku.

Na tym jednak nie zakończyła nauki. Ukończyła studia podyplomowe z Terapii pedagogicznej z arteterapią w Akademii Jana Długosza w Częstochowie (obecnie Uniwersytecie Jana Długosza), scenariopisarstwo w Krakowskiej Szkole Filmu i Komunikacji Audiowizualnej a także logopedię ogólną i kliniczną w Wyższej Szkole Nauk o Zdrowiu w Poznaniu. Ukończyła też specjalizację neurologopedyczną i surdologopedyczną na WSKZ we Wrocławiu. Aktualnie jest w trakcie studiów podyplomowych z Rehabilitacji zaburzeń głosu na Uniwersytecie Łódzkim Wydział Dialektologii Polskiej i Logopedii. Na co dzień prowadzi autorski gabinet LogopediaArt w Częstochowie.

Do zespołu aktorskiego Teatru im. A. Mickiewicza w Częstochowie dołączyła w styczniu 2007 roku (wcześniej debiutowała na tutejszej scenie jako aktorka gościnna w spektaklu „Ciemno-Głodne” w reżyserii Marka Rębacza, będącym koprodukcją z Teatrem w Zielonej Górze).

Jej oficjalnym debiutem na częstochowskiej scenie była rola w „Kramie z piosenkami” Leona Schillera w reżyserii Laco Adamika.

Na przestrzeni lat stworzyła na częstochowskiej scenie wiele ról, zarówno w spektaklach dramatycznych, komediowych, jak i spektaklach dla najmłodszych wielbicieli teatru. Wymieniać można długo, wspomnijmy więc o jej kilku artystycznych wcieleniach.

Była Mary Lenox w spektaklu „Tajemniczy ogród” w reżyserii Cezarego Domagały, Małgosią w „Jasiu i Małgosi” w reżyserii Roberta Dorosławskiego, Benedeikte w „Plaży” Asmussena w reżyserii André Hübner–Ochodlo, Dziewczyną w „Patrz, słońce zachodzi” Sybille Berg w reżyserii Bronki Nowickiej, Edwardem Tudorem w „Królewiczu i Żebraku” Twaina w reżyserii Dariusza Wiktorowicza, Elizą w „Polowaniu na łosia” Łukasza Wylężałka, Prezydentową de Tourvel w „Niebezpiecznych związkach” Hamptona w reżyserii Ingmara Villqista, Franką w „Amazoni” Walczaka w reżyserii Tomasza Mana, Jill w „Ostrej jeździe” Fostera w reżyserii Mirosława Połatyńskiego, Ołeną w „Dziewiątym Dniu Księżycowym” Hromowej w reżyserii Michała Zdunika, Pakitą w spektaklu „Kandyd, czyli optymizm” Voltairea w reżyserii Rafała Szumskiego, Ross w „Makbecie” Szekspira w reżyserii André Hübner–Ochodlo…

A ostatnio Wielką Lisicą w spektaklu „Jak zostać smokiem?” w reżyserii Karoliny Okurowskiej-Wabnic, Niną w „Karierze Nikodema Dyzmy” Mostowicza/Paczochy w reżyserii Gabriela Gietzkyego i Hanną w „Cudownych” Darii Sobik w reżyserii Pameli Leończyk.

I to właśnie ostatnim spektaklem, 22 listopada świętowała 20-lecie swojej pracy. Kolejka tych, którzy chcieli po przedstawieniu złożyć jubilatce gratulacje, wydawała się nie kończyć. Nie brakowało kwiatów, prezentów, życzeń, wspomnień i wzruszeń.

Aktorskie święto było również dobrą okazją, by podsumować filmową i telewizyjną działalność Sylwii Oksiuty-Warmus. Artystka ma na swoim koncie role m.in. w „Pewnego razu w listopadzie”, „Obronie Jasnej Góry”, „Jutro idziemy do kina”, „Mniejszym złu”, „Mistyfikacji” czy „Krzysztofie”. Doskonale znają ją także telewidzowie i to nie tylko fani popularnego serialu „Szpital”, w którym wcielała się w doktor Annę Nowicką, ale także „Na dobre i na złe”, „Przyjaciółek” i „Na Wspólnej”.

Jubilatce życzymy wielu ról i kolejnych sukcesów! I przypominamy, że od 2021 r. można ją również podziwiać na scenie Teatru Współczesnego w Krakowie. Ostatnio swoją prapremierę miał tam spektakl „Famme fatale”, w którym Sylwia Oksiuta-Warmus wciela się w słynną Inę Benitę.

red., mat. Teatru im. A. Mickiewicza, fot. P. Dłubak