Jest to jedno z najważniejszych świąt w środowisku osób z niepełnosprawnościami.
Zostało ono ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1992 roku.
Najważniejszym celem jego obchodów jest przede wszystkim przybliżenie społeczeństwu problemów osób niepełnosprawnych, czyli tych, u których występują ograniczenia w prawidłowym funkcjonowaniu, które spowodowane są obniżeniem sprawności fizycznej bądź psychicznej, ale także nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu organizmu. Obchody święta są także idealną okazją do zwiększenia świadomości publicznej o korzyściach jakie są z integracji z osobami niepełnosprawnymi w każdym aspekcie życia.
Na podstawie Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 roku, liczba niepełnosprawnych mieszkańców Polski stanowiło około 4,7 miliona osób, czyli 12,2 % ludności kraju. Jednak według Międzynarodowej Organizacji Zdrowia z pewną formą niepełnosprawności na świecie żyje około 1 miliard ludzi. Dodatkowo, grupa osób, która dotknięta jest tym problemem wzrasta w przypadku starzejących się społeczeństw, gdzie ograniczenia związane z wiekiem są doświadczeniem coraz większej liczny ludności.
Aby skuteczniej chronić prawa osób niepełnosprawnych między innymi do wolności oraz bezpieczeństwa, swobody poruszania się, niezależnego życia, ochrony zdrowia oraz do życia prywatnego oraz rodzinnego, ale także do edukacji i udziały w życiu politycznym jak i kulturalnym, na Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych w 2006 roku została przyjęta Konwencja Praw Osób Żyjących z Niepełnosprawnością. Znalazły się również regulacje, które związane są z dostępem do przestrzeni oraz budynków użyteczności publiczne, informacji i komunikacji.
K KIK